Σε λίγο ολοκληρώνεται η θεατρική σεζόν για την παράσταση «για όνομα». Ποια είναι τα highlights μέχρι τώρα της συνεργασίας; Κατ’ αρχάς, για εμένα ήταν ένα τεράστιο δώρο αυτός ο ρόλος. Γιατί θεατρικά δεν είχα κάνει τόσο μεγάλα πράγματα. Οπότε τον θεωρώ τη σημαντικότερη μέχρι τώρα συνεργασία μου θεατρικά γιατί δοκιμάστηκα σε κάτι πιο μεγάλο, πιο ανθρώπινο. Οι άλλοι μου οι ρόλοι ως τώρα ήταν πιο τσιμπημένοι, πιο καρικατούρα. Η Άννα είναι μια γυναίκα που έχει παρόν παρελθόν και μέλλον. Είναι και σαν συγγραφή κειμένου κάτι πιο ολοκληρωμένο. Από εκεί και πέρα συγκρατώ με πολύ μεγάλη αγάπη αυτό που συμβαίνει στο καμαρίνι της Βίκυς, γιατί εκεί μαζευόμαστε συνήθως και περνάμε πολύ ωραία πριν την παράσταση. Πραγματικά, υπάρχει πολύ δυνατή επικοινωνία που βγαίνει και στη σκηνή. Αυτό, όμως, είναι και θέμα χημείας και μας το λένε από την πρώτη εβδομάδα της συνεργασίας. Κρατάω περισσότερο το ανθρώπινο κομμάτι, από ευτράπελα που τυχαίνουν πάνω στη σκηνή και μας πιάνει νευρικό γέλιο το οποίο προσπαθούμε να καλύψουμε. Τέτοια, αυτά μένουν.
Στα καμαρίνια που ήρθαμε, όλοι σας ήσασταν τόσο εγκάρδιοι, αγκαλιάζατε και φιλούσατε τον κόσμο που ερχόταν να σας συγχαρεί.Είναι πολύ ζεστοί και ανοιχτοί άνθρωποι όλα τα παιδιά, αγαπάνε πολύ τη δουλειά τους και τον κόσμο, αλλά είναι και πολύ ευγνώμονες για την αγάπη που παίρνουν. Ειδικά η Βίκυ κι ο Χρήστος είναι φοβερά αγαπητοί, τους ξέρει όλος ο κόσμος και το αξίζουν γιατί είναι πολύ ζεστοί και πολύ γενναιόδωροι ως άνθρωποι.
Από το 1-10 πόσο ντίβα είσαι στις συνεργασίες σου;Μείον πέντε (γέλια)! Θα σου πω γιατί όμως. Σε όλες μου τις συνεργασίες ήμουν εξαιρετικά τυχερή και δεν υπήρχαν ντίβες, οπότε δεν το έχω μάθει αυτό το πράγμα. Επίσης, έχω τελειώσει μια δραματική σχολή που μας βρίζαν από το πρωί μέχρι το βράδυ -με την καλή έννοια-, τη Βεάκη, για να βρεις την μοναδικότητά σου, την ταυτότητά σου αλλά και να καταλάβεις, ταυτόχρονα, ότι δεν είσαι το κέντρο του κόσμου. Οπότε δεν είδα κάπου το ντιβίστικο να λειτουργεί για να πω, α να σου
πω μια χαρά τα κατάφερε αυτή, μπορώ να το κάνω κι εγώ. Όλοι οι συνάδελφοι που έχω δουλέψει δίνουν μεγάλη βάση στην ομάδα και οι σκηνοθέτες στο θέατρο, γιατί από το σκηνοθέτη ξεκινάει, ο Κακλέας, ο Φασουλής, ο Μαρκουλάκης τώρα, είναι άνθρωποι που ενισχύουν την ομάδα και δε σε κάνουν να νιώθεις λιγότερο σημαντικός, επειδή έχεις το μικρότερο ρόλο. Ούτως ή άλλως, πιστεύω στην ομαδικότητα και το έργο που κάνουμε φέτος το «Για όνομα» είναι το απόλυτο ομαδικό έργο. Δεν έχει ο καθένας το σόλο του, είναι ατάκα στην ατάκα, πρέπει να υπάρχει επικοινωνία δεν μπορεί να παίξει κανένας μόνος του.
Δεν είσαι δηλαδή εκείνη που θα ζητήσει μόνο άσπρα τριαντάφυλλα στο καμαρίνι (γέλια);Αυτά νομίζω δεν τα ζητάει κανένας. Είναι ελάχιστοι αυτοί που τα ζητάνε και είναι εκτός τόπου και χρόνου και τους ξέρουμε ποιοι είναι. Δυστυχώς, επειδή η Ελλάδα είναι ένα μεγάλο χωριό, αυτά μαθαίνονται και προκαλούνε και σοκ. Είναι αστείο στην Ελλάδα του 2016 να θεωρούμε ότι υπάρχει star system. Αυτό υπάρχει στο εξωτερικό, πολύ απλά γιατί τα έσοδα που θα φέρει η Angelina Jolie είναι έσοδα και πουλάει ακόμη και το βερνίκι των νυχιών της.
Επειδή απευθυνόμαστε σε φοιτητές που την ψάχνουν με το μέλλον τους και τα πράγματα είναι δύσκολα εκεί έξω. Αναζητάμε συμβουλές επιτυχίας από άτομα που τα καταφέρνετε καλά στο χώρο σας. Εσύ ποια θα μας δώσεις;
Είσαι εργασιομανής; Ναι είμαι. Όχι όμως μόνο με το θέατρο, είμαι εργασιομανής γενικά. Και όταν δούλευα στο μπαρ ήμουν εργασιομανής και τελειομανής. Δεν μπορώ να κάθομαι σε μια δουλειά για μεγάλο διάστημα και να μη δουλεύω. Μέχρι κάποια ηλικία δεν πήγαινα ούτε διακοπές. Πήγαινα τρεις μέρες και έλεγα πω, έκανα διακοπάρες, πάμε πίσω στη δουλειά.
Είναι υγιές ένας νέος άνθρωπος να έχει όρεξη για δουλειά. Βλέπω πολλά παιδιά να παραπονιούνται και να βαριούνται να πάνε στη δουλειά τους.Θα σου εξηγήσω ποια είναι η διαφορά. Τότε, όταν εγώ δούλευα, αμειβόμουν. Αυτό έχει μεγάλη σημασία, γιατί όταν είσαι σε μια δουλειά στην οποία σου βγαίνει ο πάτος και δεν αμείβεσαι αντίστοιχα, αυτό μπορεί να είναι πολύ ξενερωτικό. Τον καταλαβαίνω τον πιτσιρικά που είναι 22 και βαριέται, γιατί πάει, αντιμετωπίζει τα νεύρα του πάνω του και πάλι δεν έχει λεφτά.
Ισχύει πολύ αυτό. Ισχύει, όμως και η γκρίνια από άποψη.Ωριμότητα και σοφία είναι να βλέπεις τις συνθήκες και να προσαρμόζεσαι. Αν δεν μπορείς να πορευτείς με τα δεδομένα πρέπει να το εγκαταλείψεις. Και, γενικά, πιστεύω ότι πρέπει να είσαι ερωτευμένος με οτιδήποτε κι αν κάνεις. Και με τη δουλειά στο μπαρ, για να μπορέσεις να δώσεις τον καλύτερο εαυτό σου. Αλλιώς εγκατέλειψέ τα και φύγε. Δεν μπορείς να θάβεις τη δουλειά σου, αυτό είναι πολύ άσχημο. Σήκω και φύγε!
Σε όσες συνεντεύξεις σε έχω παρακολουθήσει, έχεις έναν αυθορμητισμό και μια έμφυτη θετικότητα και τρέλα που τα βρίσκω πολύ ελκυστικά στοιχεία σε ένα χαρακτήρα. Σου βγαίνει σε πάντα καλό;Ναι γενικά το βλέπω μισογεμάτο το ποτήρι. Και η κοσμοθεωρία μου είναι να μην παίρνω τα πράγματα πολύ στα σοβαρά, ούτε καν τον εαυτό μου. Γενικά στη δουλειά μας στην ουσία για ποιο λόγο είσαι; Για να προκαλέσεις συναίσθημα. Είτε παίζεις κωμωδία να κάνεις τον άλλο να χαρεί είτε στο δράμα να τον κάνεις να μπει στην ψυχολογία σου. Υπάρχει μια διαδικασία κάθαρσης, αυτό τουλάχιστον πρέπει να είναι το ζητούμενο όταν βαίνει κάποιος από μια θεατρική αίθουσα. Όμως, δεν κάνω ούτε εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς, ούτε αποφασίζω για τα μέτρα που θα ψηφιστούν. Είναι σημαντικό αυτό που κάνω, η τέχνη υπάρχει για να μας ξεκουράζει από τη ζωή, αλλά με ένα μέτρο. Σε μια συνέντευξη εννοείται ότι λειτουργώ καλοπροαίρετα γιατί και ο άλλος καλοπροαίρετα με έχει καλέσει, αν δω κάτι κακό μπορώ να απαντήσω και έτσι. Σε προσωπικό επίπεδο με θεωρούν ημίτρελη. Δίνω αυτήν την αίσθηση , ωστόσο είμαι πολύ πιο κλειστή από αυτό που φαίνεται, έχω έναν πολύ κλειστό κύκλο ανθρώπων που κάνω παρέα. Αλλά επιλέγω να είμαι ο καραγκιόζης και ξέρω ότι οι άνθρωποι που είναι γύρω μου έχουν αποδεχτεί το γεγονός αυτό που άλλες φορές είναι ξεκούραστο, άλλες κουραστικό.
