08.01.1947 - 10.01.2016
ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕΙ ΚΑΙ ΟΥΔΕΝ ΜΕΝΕΙ, ΕΛΕΓΕ Ο ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ. ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ, ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΙΠΟΤΑ – ΙΣΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΙ ΤΟΣΟ, ΑΛΛΑ Ο ΧΡΟΝΟΣ. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΜΩΣ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ (ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΚΑΤΑ ΚΑΝΟΝΑ) ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟΙ, ΑΠΟ ΕΜΑΣ, ΠΟΥ ΠΑΡΕΙΣΦΡΕΟΥΝ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΒΑΘΥΤΕΡΗ ΟΥΣΙΑ ΜΑΣ, ΠΟΥ (ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ) ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΝ ΠΟΤΕ. Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥΣ ΜΑΣ ΣΤΕΡΕΙ ΤΗ ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ. ΝΙΩΘΟΥΜΕ ΜΟΝΟΙ. ΚΕΝΟΙ. ΠΡΟΔΟΜΕΝΟΙ. ΕΤΣΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΝΙΩΣΑ ΤΟ ΠΡΩΙ ΕΚΕΙΝΗΣ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ, ΟΤΑΝ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ ΗΤΑΝ Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ ΤΟΥ DAVID BOWIE.
1o ΣΤΑΔΙΟ ΠΕΝΘΟΥΣ:ΑΡΝΗΣΗ
(“Absolute Beginners”)
Γεννημένος στις 8 Ιανουαρίου 1947 στο Μπρίξτον
της Αγγλίας, ο David Robert Jones εμφανίζεται το
1967 ως David Bowie με το ομώνυμο άλμπουμ του
(για να το ξεκαθαρίσουμε και αυτό, προφέρεται
Μπό(ου)ι).
Το 1969 βγάζει το δεύτερο άλμπουμ του, με τίτλο πάλι “David Bowie”, το οποίο περιέχει το πρώτο σπουδαίο τραγούδι του: το “Space Oddity”. Το 1970 προκαλεί σοκ, υιοθετώντας το ανδρόγυνο look στο “The Man Who Sold The World” και στην κατεύθυνση αυτή συνεχίζει με το “Hunky Dory” την επόμενη χρονιά.
2o ΣΤΑΔΙΟ ΠΕΝΘΟΥΣ:ΘΥΜΟΣ
(“FAME”)
Στις 10 Φεβρουαρίου 1972, στην παμπ Toby
Jug στο Τόλγουερθ, έρχονται τα πάνω κάτω στη
μουσική ιστορία: ο David Bowie εμφανίζεται για
πρώτη φορά ως Ziggy Stardust, με τους Spiders
from Mars. Στις 16 Ιουνίου του ίδιου χρόνου
κυκλοφορεί το concept album “The Rise and Fall
of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars”, με
θέμα την ιστορία του αμφιφυλόφιλου εξωγήινου
ροκ σταρ Ziggy Stardust, του alter ego του Bowie,
ο οποίος λειτουργεί ως αγγελιοφόρος της ειρήνης
και της αγάπης και εξερευνά θέματα όπως η
πολιτική, η χρήση ναρκωτικών και ο σεξουαλικός
προσανατολισμός. Το άλμπουμ, σε συνδυασμό
με το σούσουρο σχετικά με τη σεξουαλική
κατεύθυνση του Bowie και την μνημειώδη του
ζωντανή εμφάνιση στο Top of the Pops την 6η
Ιουλίου 1972, ξεσήκωσε θύελλα και πλέον αποτελεί
ένα από τα σημαντικότερα άλμπουμ στην ιστορία
της μουσικής – όχι μόνο της ροκ.
3o ΣΤΑΔΙΟ ΠΕΝΘΟΥΣ:ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ
("Golden Years")
Το 1974 μετακομίζει στις ΗΠΑ, όπου βγάζει το
“Diamond Dogs”, γεμάτο με soul και funk επιρροές.
Το 1976 κυκλοφορεί το “Station to Station” όπου
υιοθετεί την περσόνα του Thin White Duke και
κινείται σε πιο krautrock και ηλεκτρονικούς ήχους.
Τα ναρκωτικά όμως τον έχουν πειράξει σε τέτοιο
σημείο, που αποφασίζει να ζήσει στο Δυτικό
Βερολίνο μπας και καθαρίσει. Στα τέλη λοιπόν
του 1976, μοιράζεται εκεί ένα διαμέρισμα με τον
Iggy Pop στη Hauptstrasse 155. Εκεί δουλεύει με
τον Brian Eno και αρχίζει να ενδιαφέρεται για
τον μινιμαλισμό και την ambient. Ακολουθεί η
αριστουργηματική Τριλογία του Βερολίνου: το
“Low”, το “Heroes” και το “Lodger”.
Κι επειδή δεν έχει πια νόημα να αναφέρω
δίσκους, μετράω τραγούδια: “Changes”, “Modern
Love”, “This is not America”, “Let’s dance”, “Under
pressure”, “Cat People (Putting out fire)”, “Life on
Mars?” και αμέτρητα άλλα.
4o ΣΤΑΔΙΟ ΠΕΝΘΟΥΣ:ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ
(“Lazarus”)
Στις 8 Ιανουαρίου 2016, κυκλοφορεί το
“Blackstar”, την ημέρα που γίνεται 69 χρονών.
Δυο μέρες μετά, μαθαίνουμε για τον θάνατό του.
Και όλα μπαίνουν στη θέση τους: κύκνειο άσμα και
δώρο αποχαιρετισμού για όλους εμάς, στίχοι που
αν διαβαστούν εκ των υστέρων αποκαλύπτουν την
προσπάθειά του να συμφιλιωθεί με τον καρκίνο
και τον επικείμενο θάνατό του, βίντεο κλιπ γεμάτα
αναφορές σε άλλες δουλειές του και στο μοιραίο
που ερχόταν. Όταν κάποιος κάνει Έργο Τέχνης
ακόμα και το θάνατό του, τότε δεν μπορεί να
πεθάνει ποτέ. Δες την άναλυση του video clip εδώ
5o ΣΤΑΔΙΟ ΠΕΝΘΟΥΣ:ΑΠΟΔΟΧΗ
(“FAME”)
Συνοψίζοντας: δημιούργησε το glam rock, έκανε
το ποπσταριλίκι τέχνη, άλλαξε την έννοια του
ροκ σταρ, επαναδημιούργησε τον εαυτό του
αμέτρητες φορές. Και δεν έχω αναφερθεί ακόμα
στο θέατρο (έπαιξε τον «Άνθρωπο Ελέφαντα»
στο Μπροντγουέι) ή στον κινηματογράφο
(ενδεικτικά και μόνο αναφέρω: «Ο άνθρωπος που
έπεσε στη Γη», «Αίμα και πάθος», “The Prestige”,
«Λαβύρινθος», «Ο Τελευταίος Πειρασμός»).
Εν κατακλείδι, ο καλύτερος τρόπος για να νιώσεις
άχρηστος/ άχρηστη είναι να μπεις στο http://
supbowie.com/, να πληκτρολογήσεις την ηλικία
σου και να δεις τι είχε κάνει ο David Bowie σε
αυτήν. Μετά μπορείς να συνειδητοποιήσεις την
τύχη του να έχεις συνυπάρξει στην ίδια χρονική
περίοδο της αιωνιότητας με αυτόν τον άνθρωπο
και να (ξαν)ακούσεις όλη τη δισκογραφία του.
Ξεκίνα από εδώ: “We can be heroes, just for one
day”.